Hans Rosling’s boek ‘Factfulness’ las ik in december 2019. Twee voormalige collega’s van Rosling (hij overleed in 2017) werden gevraagd door de Zweedse omroep SVT om de schade van lockdown’s te becijferen.
“SVT asked professors Stefan Swartling Peterson and Anna Mia Ekström to calculate how many people died due to the anti-corona restrictions.
Sinds een jaar wordt de pandemie geconfronteerd met sluitingen en beperkingen in de wereld en in Zweden. Grenzen zijn gesloten, veel landen hebben avondklok ingevoerd, bedrijven zitten plotseling helemaal zonder klanten en scholen zijn gesloten. Velen zijn ziek geworden en overleden aan het coronavirus – maar hoeveel hebben beperkingen en shutdowns ons pijn gedaan? Welke prijs heeft de daadwerkelijke strijd tegen het virus gehad? Gastheer: Victoria Dyring”
(Zweedse TV, met de Chrome browser te zien met vertaalde ondertitels)
https://herstel-nl.nl/het-plan/ Het afserveren van dit plan in het populaire programma van Arjan Lubach als een ‘dode mus’ is een te gemakkelijke stellingname waarin de kritiek dat het plan een tweedeling beoogd in de maatschappij volkomen voorbijgaat aan het feit dat er al allerlei scheidslijnen lopen tussen groepen in de samenleving. Groepen die volkomen tegenovergestelde lasten en lusten hebben van zowel het virus als de maatregelen. De kritiek is geen genuanceerde weging van die belangen. Dat is een gemiste kans. De opstellers maken die weging wel. Ook in Zweden weet men die afweging beter te maken.
“Gates bevorderd de filantropische ethiek waarbij de rijken aan de armen geven, waarbij hij de rijken afschildert als weldoeners die aan de armen geven (die zij hebben uitgebuit om hun rijkdom te vergaren). Uiteindelijk maakt hij de armen steeds afhankelijker van de rijken. Gekoppeld aan zijn ontwikkelingsagenda ontstaat een hersenschim van liefdadigheidsontwikkeling die de machtsstructuren van ongelijkheid versterkt in de gebieden waar zij werken, en waar het mantra van het blanke redderschap wordt herhaalt.
Zo heeft Gates’ hoofdwetenschapper bij Microsoft Azure Global, Ranveer Chandra, die belast is met de ontwikkeling van sensoren voor het verzamelen van gegevens op boerderijen via het FarmBeats project, zelf, net als Gates, grif toegegeven dat zij geen expertise hebben in landbouwkunde, biologie, landbouw of aanverwante gebieden, maar zij geloven toch dat zij door middel van computer- en datawetenschap complexe multidimensionale ecologische en sociale problemen, zoals armoede, kunnen oplossen. Hiermee wordt de troop herhaald van de technische expert die de armen zijn kennis komt schenken, wat nooit leidt tot empowerment, maar alleen tot afhankelijkheid. Uiteindelijk leidt deze reductionistische manier om top-down technologieën toe te passen tot een verdieping van de armoede in de wereld door een verdere afhankelijkheid van gecentraliseerde, dure inputs te creëren.”
‘Het nieuwe woord, φιλάνθρωπος philantropos, was een combinatie van twee woorden: φίλος philos, “liefhebben” in de zin van weldoen, geven om, of voeden; and ἄνθρωπος anthropos, “de mens” in de zin van “mensheid”, of “menselijkheid”. Wat de mythische Prometheus liefhad, was “de mens” als wezen, en het menselijk potentieel – datgene waartoe deze pré-mensen zich zouden kunnen ontplooien, met behulp van “vuur” en “blinde hoop”. De twee geschenken stelden de mens in feite in staat zich te ontwikkelen tot een geciviliseerd wezen. “Philantropía” – liefhebben wat het betekent om mens te zijn – werd beschouwd als de sleutel tot, en de essentie van, civilisatie.’
Filotroop
Het nieuwe woord, PhiloTropos, is een combinatie van twee woorden: φίλος philos, “liefhebben” in de zin van weldoen, geven om, of voeden; en Thropos, in de zin van “een draai, een wending ” Het woord Troop komt van het Grieks τρόπος (tropos), ,[1] verbonden aan het werkwoord τρέπειν (trepein), “draaien, wijzigen, veranderen”;[2] het betekent dat de term gebruikt wordt om diegene aan te duiden die zich voordoen als Philantroop maar die de ware betekenis van hun daden (die tegenovergesteld is) verhullen.
“Het aantal kinderen dat tijdens de eerste lockdown het slachtoffer is geworden van kindermishandeling, wordt geschat op 40.000. Dat is ruim drie keer zoveel als voor de coronapandemie.”
“Met het voortduren van de lockdown groeien de leerachterstanden. De verwachting is dat dit uiteindelijk zal leiden tot een lager opleidingsniveau bij veel kinderen en, daarmee, een lagere levensverwachting. Dat betekent dat onze kinderen levensjaren inleveren zodat onze ouderen er jaren bijkrijgen. Is dat eerlijk?”
“Een recent rapport van Universiteit Leiden beschrijft dat zo’n veertigduizend kinderen mishandeling meemaakten tijdens de eerste lockdown, vooral emotionele verwaarlozing zoals het getuige zijn van huiselijk geweld.”
Door het NIVEL is in 2008 een studie uitgevoerd met subsidie van het Capaciteitsorgaan.
“Volgens de Richtlijn Intensive Care zijn er (in 2008) 1.174 bedden nodig (oftewel 10% groei). Op basis van de leeftijdsverdeling van de opgenomen patiënten en de bevolkingsprognoses kan geschat worden dat – bij gelijkblijvende bezetting van de beddencapaciteit – het aantal IC-bedden tot 2016 met 17% moet toenemen. “
Dat betekent dat in 2008 er al een gewenste capaciteit was van 1352. Inmiddels is de demografische situatie zo veranderd dat dit alleen maar hoger is geworden. Het IC bedden aanbod en daarmee de grens van onze zorgcapaciteit ligt dus structureel te laag!
Het NIVEL noemt in het rapport geen risico van piekbelasting door infectieziekte uitbraak/ epidemie/ pandemie. Een ernstige tekortkoming. Ook frappant is de gedachte dat het voordeel van geen IC bed tekort hebben (Duitsland, Italië) vergezeld moet gaan van onnodige IC bed inzet in plaats van palliatieve zorg, zoals de narratief is in onderstaand bericht:
Ook met veel IC bedden kun je het Nederlandse beleid blijven voeren. (Maar dan zonder de noodzaak om de kosten te maken die het kabinet nu middels de harde lockdown bij velen heeft neerlegd).
Het geeft bovendien de oudere zelf meer keuzevrijheid om wel of niet te kiezen “voor ‘de Nederlandse nuchterheid’ waarmee artsen verhoogde levenskwaliteit en een mooie dood nastreven”.
