Categorieën
Corruptie Infodemic Juridisch Lab leak Wetenschap

Marion, daar gaan ze weer…

Op de vraag van Radio 2 reporter Tijs van den Brink …betreffende de ‘lab leak theorie’ verzuchtte Marion Koopmans ‘daar gaan we weer’. En inderdaad lijkt het er steeds meer op dat ze weer gegaan zijn, vanuit het lab, die kleine Coronatjes, de gewillige longetjes in..:

Want het was niet de eerste lab leak uit een laboratorium met een vergelijkbaar veiligheidsniveau. En inmiddels (16-7-21) vinden de door Marion aangewezen hoeders van de waarheid (veiligheidsdiensten) de kans dat het virus ontsnapte uit het lab even groot als de kans dat het uit het wild is gekomen…de R van de lableak theorie ligt inmiddels boven de 1….dat voorspelt niet veel goeds voor Marion.
Welke journalist legt haar nu eindelijk de prangende vragen voor? Nederlands enige journalist met lef die het had aangedurfd is inmiddels omgelegd.
Wat een scheitebakken die hoofdredacties van nationale geschreven pers en Tv die Marion telkens weer een plek geven om haar belangen te verdedigen zonder haar positie(s) kritisch te beschouwen.

https://edition.cnn.com/2021/07/16/politics/biden-intel-review-covid-origins/index.html

Zo adviseerd M. Koopmans de rijksoverheid, en in de brief van

Datum 14 juni 2021
Betreft Stand van zaken zoönosenbeleid van

VWS worden vooral voedselmarkten als risicobronnen genoemd, de veiligheidsprotocollen van laboratoria komen er niet in voor…

“Op 20 mei hebben WHO, FAO, OIE en UNEP gezamenlijk een One Health High Level Expert Panel (OHHLEP) gelanceerd, waarvan het secretariaat belegd is bij de WHO. Dit panel, waarvan ook de Nederlandse Prof. dr. M.P.G. (Marion) Koopmans deel uit maakt, gaat deze organisaties adviseren over de ontwikkeling van een langetermijnplan voor wat er wereldwijd nodig is om de opkomst en verspreiding van zoönotische uitbraken te voorkomen.”

https://www.rijksoverheid.nl/binaries/rijksoverheid/documenten/kamerstukken/2021/06/14/kamerbrief-over-stand-van-zaken-zoonosenbeleid/kamerbrief-over-stand-van-zaken-zoonosenbeleid.pdf

De brief verwijst naar een bijlage, een bijlage met grove fouten


Zhou et al., 2020 

In het wetenschappelijk tijdschrift Nature van 3 februari 2020 meldden Zhou et al. de genoomsequentie van een nieuw coronavirus dat geïsoleerd werd uit patiënten met atypische longontsteking in Wuhan, China. Hoofdauteur was Zheng-li Shi, vooraanstaand coronavirusonderzoeker aan het Wuhan Institute of Virology (het WIV). Naast wat wij nu SARS-CoV-2 noemen, vermeldde haar paper ook de genoomsequentie van een nauw verwant (96,2% identiek) vleermuisvirus. De auteurs noemden dit virus RaTG13. Tot op de dag van vandaag is RaTG13 nog steeds verreweg het dichtst bekende virusgenoom van SARS-CoV-2.

RaTG13 kwam uit de vriezers van het WIV.

De twee zinnen in Zhou et al., (2020) die RaTG13 beschrijven, namen echter alle vrees weg:

“We ontdekten vervolgens dat een korte regio van RNA-afhankelijke RNA polymerase (RdRp) van een vleermuis coronavirus (BatCoV RaTG13)-die eerder werd gedetecteerd in Rhinolophus affinis uit de provincie Yunnan – een hoge sequentie-identiteit vertoonde met 2019-nCoV. We hebben full-length sequencing uitgevoerd op dit RNA-monster (GISAID-toetredingsnummer EPI_ISL_402131).”

Deze verklaring impliceerde duidelijk dat de WIV-onderzoekers vóór de pandemie slechts een “kort” fragment van RaTG13 hadden bestudeerd, dat het fragment ongepubliceerd was (aangezien geen eerdere beschrijving werd geciteerd), en dat geen recent onderzoek was verricht naar RaTG13 of het monster daarvan. Een lek in het lab met RaTG13 was dus onwaarschijnlijk.

Maar al deze gevolgtrekkingen bleken niet waar te zijn. Zhou et al. was een van de belangrijkste verspreiders van verkeerde informatie over de pandemie. In augustus 2020 publiceerden twee onderzoekers, Monali Rahalkar en Rahul Bahulikar, een preprint waarin ze meldden dat ze toegang hadden gekregen tot de onderliggende sequencingbestanden voor RaTG13. Zoals voor het eerst opgemerkt door Twitter-gebruiker Francisco A. de Ribeira, waren sommige gedateerd uit 2017 en andere uit 2018. Bovendien gingen deze vroege RaTG13-sequenties veel verder dan een kort fragment, en omvatten ze het grootste deel van het genoom (Rahalkar en Bahulikar, 2020a).In november 2020 publiceerde Nature een addendum bij Zhou et al. waarin Zheng-li Shi en haar co-auteurs deze punten toegaven. Zij schreven: “In 2018…..we voerden verdere sequencing van deze vleermuisvirussen uit en verkregen bijna de volledige genoomsequentie (zonder de 5′ en 3′ uiteinden) van RaTG13.”

De RaTG13-genoomsequentie werd dus grotendeels ontcijferd in 2018 en niet in januari 2020. Ergo, het virale genoom dat het meest lijkt op SARS-CoV-2 werd bestudeerd in het WIV voordat de pandemie uitbrak.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *